این کاربرگ نمونهای است از چگونگی آماده کردن مصاحبه. بسته به کانون تمرکز پروژه، این کاربرگه میتواند موارد دیگری را نیز شامل شود.
معمولاً باید ترکیبی از کارها و انگیزههای بنیادین آنها را بررسی کنید. سؤالات خود را روی “چه چیزی” و “چگونه” متمرکز کنید و سپس با پرسیدن سؤالاتی که با “چرا” آغاز میشوند سعی کنید دربارۀ انگیزههای افراد اطلاعاتی بدست بیاورید.
میتوانید از این چارچوب سه مرحلهای برای ساختار دادن به مصاحبۀ خود استفاده کنید:
سر صحبت را باز کنید: با سؤالات مقدماتی کاری کنید شرکتکننده احساس راحتی پیدا کند. (برای مثال اطلاعات مربوط به جمعیت خانواده، اینکه چه کسی در خانه چه کاری را انجام میدهد).
کلی صحبت کنید: سعی کنید تفکر گستردهتر و کلانتر دربارۀ مسائل مرتبطی که شاید بصورت روزمره به آن دقت نکرده باشند را گسترش دهید. (خواستههای آینده، چگونه چیزهای مختلف با هم ارتباط پیدا میکنند؟)
عمیق بررسی کنید: به بررسی دقیقتر چالش مورد نظر بپردازید و سعی کنید از اینگونه سؤالات استفاده کنید: اگر این اتفاق میافتاد چه میشد؟
راههای مختلفی برای استخراج و مستند کردن اطلاعات در طول مصاحبه وجود دارد. مطمئن باشید شرکتکنندگان را به سمتی هدایت میکنید که سلایق و انگیزههای خود را به طور مشخص و روشن بیان کنند. شاید صریحاً از آنها بخواهید که به شما بگویند، اما میتوانید از آنها دعوت کنید که چیزهایی را به شما نشان دهند یا حتی دربارۀ روشهای کاری مختلف خود نقاشی بکشند (برای مثال کجای اتاق را بیشتر از همه دوست دارند؟ شیء مورد علاقۀ آنها در خانه چیست؟)
پیش از آنکه مصاحبه را انجام دهید، بهتر است با تیم خود تمرین کنید تا بتوانید سؤالات خود را برای رسیدن به پاسخهای بهتر ویرایش کنید. همچنین به این فکر کنید که بعداً چگونه از این مصاحبهها استفاده خواهید کرد. این مخصوصاً زمانی به کار میآید که چندین نفر مصاحبه را انجام میدهند.
موضوعاتی که لازم است در مصاحبه راهنما از مصاحبه شونده بپرسید عبارتند از:
۱. نشانم بده: اگر در محیط کار یا زندگی مصاحبهشونده هستنید، از او بخواهید چیزهایی که با آنها در تعامل هستند را به شما نشان دهند (برای مثال اشیا، فضاها، ابزار و غیره). برای اینکه اطلاعات را فراموش نکنید عکس بگیرید و یادداشت بردارید یا کاری کنید با صحبتهای خود شما را همراهی کنند.
۲. نقاشی بکش: از شرکتکنندگان بخواهید فعالیتها و تجارب خود را از طریق نمودار و نقاشی ترسیم کنند. این راهی خوب برای اثبات کذب فرضیات و نشان دادن این است که چگونه مردم فعالیتهای خود را درک و منظم میکنند.
۳. بلند فکر کن: در همان حال که شرکتکنندگان فرایند یا کاری را انجام میدهند، از آنها بخواهید آنچه که در فکرشان میگذرد را با صدای بلند بیان کنند. این به پی بردن به انگیزهها، دغدغهها، ادراکات، و استدلالهای آنها کمک میکند.
۴. دقیق صحبت کن: مردم اغلب دربارۀ چیزهای معمولی بصورت کلی صحبت میکنند و جزئیات مهم را از قلم میاندازند. در عوض، از آنها بخواهید دربارۀ یک بازه زمانی خاص صحبت کنند. بجای اینکه بپرسید «یک روز عادی در زندگی خودت رو توصیف کن»، از آنها بپرسید دیروز چه اتفاقی افتاد.
