رشدمان

راه رفتن مشکلات را قابل مشاهده می‌کند و در عین حال ایده‌هایی را به ذهن متبادر می‌کند. ورنر هرزگ[1] می­گوید: دنیا خودش را به کسانی که پیاده در آن به سفر می­‌روند آشکار می‌­کند. در هند سازمان­دهی به وسیله‌­ی شبکه­‌ی هانی‌بی[2] یکی از بهترین مثال­هایی‌ست که در مورد قدرت پیاده­‌روی می­‌توان آورد. در طول یک هفته، مزرعه‌­داران، دانشمندان و محققان، صدها کیلومتر را در هندوستان روستایی پیاده طی کردند تا راه­‌حل‌­های پایدار برای مشکلات محلی و بومی را کشف و علنی کنند. مشکلاتی مثل حفاظت، کشاورزی ارگانیک، تنوع زیستی، بهداشت و تغذیه، نمونه‌هایی از مواردی بودند که این گروه مورد بررسی قرار دادند. در طول روز، این افراد از زمین‌­های کشاورزی که معمولاً کشاورزان و کارگران بومی روی آن‌ها کار می‌­کنند و همزمان شیوه­‌های کشاورزی خود را مورد بحث قرار می‌­دهند، عبور می‌­کنند و هنگام غروب در روستاها می­‌مانند و با ساکنان محلی جلساتی درباره­‌ی شبکه هانی بی برگزار می‌­کنند و بینش و دانش نوآوری در سایر مناطق هند را به اشتراک می­‌گذارند. این یک فرصت هم برای این افراد و هم برای روستایی‌­ها است که اعمال نوآورانه را منعکس و منتشر کنند. در این میان مسابقات تنوع زیستی، مسابقات خوراک­‌پزی و مراسم تقدیر از روستاییان خلاق نیز برگزار می‌شود.

[1] Werner Herzog

[2] Honey Bee