رشدمان

جنیک و هیچکاک (2005) هفت مؤلفه فرآیند تفکر انتقادی را شناسایی می‌کنند که آن‌ها را نوعی حل مسئله توصیف می‌کنند:

1. شناسایی و تجزیه و تحلیل مسئله: مسئله(سوال اصلی یا نکته اصلی) شناسایی شده و در صورت لزوم به اجزای سازنده تقسیم می‌شود.
2. روشن شدن معنا: معنای اصطلاحات، عبارات و جملات در جاهایی که لازم است روشن می‌شود. این مؤلفه شامل تصریح مسئله برای مشاهده چگونگی بررسی آن و همچنین عملیاتی کردن اصطلاحات کلیدی در یک تحقیق است.
3. جمع آوری شواهد: شواهد مربوط به مسئله به دست می‌آید.
4. ارزیابی شواهد: کیفیت شواهد مورد قضاوت قرار می‌گیرد.
5. استنباط نتیجه گیری: از بهترین شواهد نتیجه گیری می‌شود، یا استنباط‌های به دست آمده توسط دیگران ارزیابی می‌شود.
6. سایر اطلاعات مرتبط در نظر گرفته می‌شود: شرایط احتمالی استثنایی، عوامل موقعیتی، پیامدهای نتیجه‌گیری آزمایشی، مواضع جایگزین و توجیه آن‌ها، توضیحات جایگزین نتایج، ایرادات و انتقادات احتمالی و غیره.
7. قضاوت کلی: با در نظر گرفتن تمام اجزای فرآیند تفکر انتقادی، به نوعی قضاوت کلی در مورد مسئله می‌رسد.