ده ابزار اصلی نیز وجود دارد که متفکر طراحی برای پرداختن به این چهار پرسش از آن‌ها استفاده می‌کند. این‌ها ابزارهایی‌اند که به هنگام مدیریت عدم قطعیت(که برای رشد و نوآوری اجتناب‌ناپذیر است) به آن‌ها نیاز دارید تا امکانهای جدید خلق کنید و (باهمان درجه اهمیت) ریسک را کاهش دهید. این ابزارها در حوزه کسب و کار اینگونه تعریف می‌شوند.
- بصری‌سازی: استفاده از تصاویر برای تجسم امکانهای مختلف و حیات بخشیدن به آن‌ها.
- ترسیم مسیر تجربه مشتری: ارزیابی تجربه موجود از نگاه مشتری.
- تحلیل زنجیره ارزش: ارزیابی زنجیزه ارزش فعلی که تامین‌کننده مسیر تجربه مشتری است.
- ترسیم نقشه ذهنی: استخراج بینش از فعالیت‌های اکتشافی و به‌کار بردن آن برای ایجاد معیارهای طراحی.
- بارش فکری: خلق امکانهای جدید و مدل‌های کسب و کار جدید.
- توسعه مدل مفهومی: گردهم آوردن اجزای نوآورانه در راه‌حلی جدید و منسجم که امکان بررسی و ارزیابی داشته باشد.
- آزمون پیش‌فرض: مجزا کردن و آزمودن پیش‌فرض‌های اساسی که موفقیت یا شکست مدل مفهومی را سبب می‌شوند.
- نمونه‌سازی سریع: بیان مدل مفهومی جدید در قالبی مملوس به منظور بررسی، آزمایش و بهبود.
- هم‌آفرینی با مشتریان: استفاده از مشتریان به منظور مشارکت در خلق راه‌حلی که به بهترین شکل نیازهایشان را برآورده می‌سازد.
- عرضه اولیه به منظور یادگیری: ایجاد آزمایشی ارزان که به مشتریان اجازه دهد راه‌حل جدید را در بازه زمانی طولانی‌تر تجربه کنند، آزمودن پیش‌فرض‌های اساسی با داده‌های بازار.
