«انتقادی»، «نقد» و «منتقد» همگی از واژه یونانی باستان kritikos به معنای قادر به قضاوت، تشخیص یا تصمیم گیری سرچشمه می‌گیرند.در زبان انگلیسی امروزی، «منتقد» به کسی گفته می‌شود که کارش قضاوت‌های ارزیابی‌کننده است، مثلاً درباره فیلم، کتاب، موسیقی یا غذا.«انتقادی» بودن در این معنا صرفاً به معنای عیب جویی یا ابراز بیزاری نیست، اگرچه این معنای دیگر کلمه است، بلکهیعنی اظهار نظر منصفانه و بی‌طرفانه در مورد چیزی.
به عبارت دیگر؛ تفکر انتقادی به معنای تجزیه و تحلیل و ارزشیابی اطلاعات، استدلال و موقعیت‌ها بر اساس استانداردهای مناسب، به منظور ساختن دانش صحیح و روشنگر، ادراک، فرضیه‌ها و باورهای جدید است. تفکر انتقادی شامل توانایی سوژه برای پردازش و ترکیب اطلاعات به گونه‌ای است که آن را قادر می‌سازد تا اطلاعات را به طور عاقلانه در کارها برای تصمیم‌گیری آگاهانه و حل مسئله مؤثر به کار گیرند.
