رشدمان

برای مثال «شام مدرسه جیمی»^[1] در انگلستان که تغذیه سالم را در مدارس ابتدایی و متوسطه تبلیغ کرد و به تأسیس یک اتحادیه برای به کارگیری این ایده‌­ها منجر شد. یک مثال جالب دیگر، پروژه آب و هواست که توسط ال­گور^[2] تنظیم شده است. گور، نمایش اسلایدی خود را سراسر ایالت متحده ارائه داد(فیلم بر اساس اسلایدها ساخته شده بود) اما در نهایت دریافت که برای انعکاس گسترده­‌تر پیامش، به مجموعه‌ای از حامیان و هواداران نیاز دارد. وی برنامه‌­­ای برای آموزش مردم در قالب ارائه نمایش اسلایدی، برپا و درخواست کرد که این اسلایدها حداقل 10 بار طی سال جاری ارائه شوند. در حال حاضر گور، شبکه­‌ای از حدود 2500 ارائه‌­دهنده در سراسر ایالت متحده، هند، استرالیا، کانادا و اسپانیا دارد که روی هم رفته اسلایدها را به چهار میلیون مخاطب جهانی نمایش می‌دهند. در پروژه‌­ی شبکه‌­ی آب و هوایی، ارائه­‌دهنگان با آخرین یافته­‌های علمی پیرامون تغییرات آب و هوایی آشنایی دارند و آخرین نسخه نمایش اسلایدی را به داطلبان نمایش می‌دهند. در سال 2007 پروژه گور به همراه طرح میان‌دولتی سازمان ملل متحد درمورد تغییرات آب و هوا (IPCC) به پاس تلاش­هایشان برای ایجاد و انتشار دانش بیش­تر در مورد تغییرات آب و هوایی ناشی از عوامل انسانی و ایجاد مبانی لازم برای مقابله با چنین تغییراتی، جایزه صلح نوبل را از آن خود کرد. این مثال نشان می‌­دهد که رسانه‌­ها باید بخشی از یک استراتژی گسترده­‌تر باشند.

[1] ‘Jamie’s School Dinners’

[2] Al Gore