این مرحله، هدف غایی نوآوری اجتماعی است. تغییر سیستمی معمولاً شامل تعامل بسیاری از عناصر است: جنبشهای اجتماعی، مدلهای کسبوکار، قوانین و مقررات، دادهها و زیرساختها، و روشهای کاملاً جدید تفکر و عملکرد. تغییرات سیستمی به طور کلی شامل چارچوبها یا معماریهای جدیدی است که از نوآوریهای کوچکتر بسیاری تشکیل شده است. نوآوریهای اجتماعی معمولاً با موانع و ناسازگاری یک نظم قدیمی روبرو میشوند. پیشگامان ممکن است این موانع را دور بزنند، اما میزان رشد آنها اغلب به خلق شرایط جدید به منظور پایدار ساختن نوآوریها از نظر اقتصادی بستگی دارد. این شرایط شامل فنآوریهای جدید، زنجیره تامین، اشکال نهادی، مهارتها و چارچوبهای نظارتی و مالی است. نوآوری سیستمی معمولاً شامل تغییرات در بخش دولتی، بخش خصوصی، اقتصاد کمکهزینه و بخش خانگی در بازههای زمانی طولانی است.