بسیاری از اجسام، فضاها و ساختمانهای جامعه بلااستفاده، متروک و نامطلوب هستند. بسیاری از ساختمانها و کارخانههای قدیمی بلااستفاده میمانند و عملکردی همچون زهکش فاضلاب برای جوامع محلی دارند ـ هم از نظر مالی و هم انگیزشی. هنر این است که این فضاها و ساختمانها را با دید روشن و مثبتی بهعنوان منابع، سرمایه و فرصت برای نوآوری اجتماعی دید. در طول زمان املاک میتوانند مرمت شوند و از آنها دوباره استفاده کرد، زمینها میتوانند احیا شوند، نیازهای اجتماعی میتوانند دیده شوند و انجمنها انرژی میدهند. مثال آن اثر معمار فعال تدی کروز[4] است. کروز از ساندیآگو[5] با استفاده از اشیای دورریختنی خانه، کلینیکهای بهداشت و ساختمانهای دیگر در تیجوانا[6] ساخت. او به خاطر طراحی خانههای ارزان قیمت و تواناییش برای تبدیل فضاهای بلااستفاده و نادیده گرفته شده در محلات متراکم و شهری به محیطهای قابل سکونت و اشتغال مشهور شده است. مثال دیگر آن احیای وسترگاسفابیریک[7] توسط ریوز[8] درآمستردام یا تبدیل یک راهآهن مرتفع به پارک شهری درنیویورک- د های لاین[9] است.
[4] Teddy Cruz
[5] San Diego
[6] Tijuana
[7] Westergasfabriek
[8] ReUse
[9] the High Line
The Open Book of Social Innovation
https://www.nesta.org.uk/report/the-open-book-of-social-innovation/